Menu
Lummelen en niksen!

Lummelen en niksen!

Hoe moet dat ook alweer?

Nee dit.

Streep maar gerust een paar dagen van je vakantie weg.

Pré-stress

Hollend van de ene vergadering naar de volgende afspraak,

nog een paar telefoontjes en andere klusjes en dan de deur achter je dichttrekken.

Pft eindelijk, de boel inpakken, niks vergeten, huis goed achterlaten,

regelen, alles regelen de planten, de dieren.

Oh nog wat boodschappen, de koelkast leeg?

En dan op zwarte zaterdag in het bakblik richting het zuiden, VAKANTIE.

Afkicken, oh beetje hoofdpijn.

 

Na een paar weken ontspanning ben je er helemaal uit.

Post-stress

Geweest,

De reis terug in het koekblik wacht,

hetzelfde ritueel,

Het huis en de koelkast leeg.

Het werk wacht.

Afkicken gaat snel, de gekte zit er zo weer in.

Afspraken, nog een klusje, weer die verdomde vergadering,

en nooit eens tijd om stil te staan.

Stil te staan bij wat?

‘Je moet veel meer lummelen en niksen’

(in dit verband past moeten eigenlijk niet;-)
In het NRC stond dit artikel vorige week naar aanleiding van een boek van
Alan Lightman (hoogleraar menswetenschappen)

Alan:

Veel mensen tonen robotachtig gedrag, we hebben amper nog tijd om
te reflecteren bijvoorbeeld op onze waarden.
Wat vinden we belangrijk in het leven.
We hebben geen tijd meer om daar rustig over na te denken.
We hollen van de ene afspraak naar de volgende vergadering.
En proberen alsmaar online en verbonden te blijven en het wordt erger.

Als we ons niet realiseren dat niksen en lummelen een essentieel onderdeel is
van een goed en gezond leven, zal zelfs ons gevoel van identiteit verminderen.

En dan komt het: doe dit en doe dat, elke dag een wandelingetje van een half uur,
minstens elke dag 30 minuten doelloos gedrag, niksen, lanterfanten,
je smartphone een uur per dag uit.

Toch; zelfs als je je bewust bent van deze constante gekte en drukte vraagt het veel
discipline en wilskracht om eigen gedrag te veranderen.

Het lijkt zo simpel maar…

Het verandert niet eerder dan dat je er goed last van hebt,
niet in je hum bent, een burn out krijgt of er op een andere manier ziek van wordt,
daarna is het de tijd en is het gemakkelijk.

In de krant van vanmorgen de bevestiging, het artikel ging over vrouwen en een hartinfarct:
onze samenleving weerspiegelt zich in onze ziektes. De snelheid, de haast, de druk’
-Angela Maas, hoogleraarCardiologie-

Geen tijd?

Bij mij ontbrak het er ook aan,
toen viel ik met de fiets in Amsterdam foutje,
kneusde mijn ribben en kreeg een slijmbeursontsteking in mijn heup.
Wat een geluk, ik had niets gebroken of onherstelbaar kapot.

De dagen die volgden vulden zich met pijnstillers, doorgaan met doen, gejammer en geklaag.
Totdat het inzicht kwam en de dagen zich doelloos vulden.
De creativiteit weer vrij spel kreeg en de ideeen weer als wilde konijnen door mijn hoofd raasden.

Ik herinner me weer wie ik ben en wat ik wil, het gevolg van stille reflectie.

Het wil niet zeggen dat je stil moet zitten.
Je kunt ook schilderen, tekenen, kleien of tuinieren.
Kortom spelen zonder doel of met als doel te onderzoeken
om te reflecteren op je leven, je waarden, je doel.
Weer weten wie je bent en jezelf de vraag kunnen stellen:
waar wil ik dat mijn leven naar toe leidt?

Heb jij de behoefte jezelf deze vragen te stellen?

Dan heb je drie kansen?

  1. Neem nu een last-minute  met 10% korting naar Italie voor de creatieve week ‘Slow in de Flow’ van 27-8 t/m 3-9
  2. Kom je creativiteit ontdekken in de testtraining in creativiteit op 15 september.
  3. Vraag de brochure aan van de TIC de training in creativiteit die begint op 22 september

 

Deel, Mail of Print dit artikel

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.