Menu

Heb je meer aan talent of aan creativiteit?

Heb je meer aan talent of aan creativiteit?

Toen ik nog in opleiding tekenen&schilderen zat had ik de overtuiging dat je HET al moest kunnen.

Ik had het idee dat iedereen die voor een dergelijke opleiding koos talent had. En dat ik dat niet had moest natuurlijk een geheim blijven. Worstelend werkte ik me door de uren stilleven, portret en model heen, waarbij het er om ging de werkelijkheid zo goed mogelijk weer te geven. In plaats van mijn handen stond mijn mond niet stil om de rest van mijn gepruts af te leiden. Toch kon de leraar bij het rondje mij niet overslaan, hij trok het houtskooltje uit mijn handen en zette zijn zicht op de werkelijkheid dan over mijn tekening heen. Het enige waar ik mee bezig was, was dat stemmetje in mij wat schreeuwde:’je kunt niet tekenen prutser’.  Na zijn ‘verbeteringen’ kon ik er geen wijs meer uit , draaide het papier om en begon opnieuw, ik moest het toch leren .

Aan het einde van de les gooide ik steevast de tekening (het probeersel) in de prullenbak bij de deur wanneer ik het lokaal verliet.

Bij de eerste werkbespreking had ik dus niets. De leraar reageerde met:’hoe kunnen we nu jouw ontwikkeling zien’. ‘Er is geen ontwikkeling’, zei ik. Daardoor kwam ik in de problemen en toen ik met een andere leraar een gesprek had  zei ik:’Ik kan het niet en daarom probeer ik het met allerlei andere middelen’.  ‘Precies’, zei hij. ‘Jij bent jouw manier aan het ontdekken en je gebruikt al je creativiteit om tot een resultaat te komen wat alleen maar van jou kan zijn’. He? Dit was een heel ander geluid. Hij was toch een echte schilder, een tekenaar en meester etser, hij had talent en niet zo zuinig ook. Hij tekende soms iets en het was meteen goed en mooi. Hoe kon hij nou mijn gerotzooi goed vinden, sterker nog hij keek en besprak met plezier mijn werk omdat hij er zo graag naar mocht kijken. Hij was er weg van. Wat ik natuurlijk niet kon geloven, mijn stemmetje wist wel beter.

Hij vertelde me dat het helemaal niet fijn is om talent te hebben, hij sprak eerbiedig over mijn manier van werken en mijn stemmetje zei:’gepruts’.

Maar zijn talent zat hem in de weg, als hij iets tekende was het klaar, het klopte meteen en ik moest een hele weg afleggen om het kloppend te krijgen. En tijdens die weg deed ik ontdekkingen en vormden zich de historische lagen zoals hij het noemde, die zoveel betekenis kregen. Zover kwam hij niet, zijn tekeningen en schilderijen werden te gelikt, hij wilde wel wat van mijn gepruts hebben.  Zijn talent zat hem dusdanig in de weg dat hij het tekenen en schilderen uitstelde en uitstelde.

Ik keek natuurlijk erg  tegen hem op, als ik toch zo kon tekenen dacht ik altijd.

Maar daar ben ik van teruggekomen. Hij komt nog steeds graag kijken als ik weer nieuwe schilderijen heb gemaakt en kan dan lyrisch uitweiden over bepaalde vlakken en kleuren. Door deze besprekingen is het stemmetje in mijn hoofd stil gelegd. En ik ben gaan zien dat ik aan mijn creativiteit alles te danken heb. Het maakt een wereld van verschil of je worstelend en werkend probeert een resultaat te halen of dat je spelend en ontdekkend een proces aangaat, tenminste dat geldt voor mij.

Hoe is dat voor jou? Wat zou jij liever hebben talent of creativiteit? Heb jij ook dergelijke ervaringen, ik hoor het graag in een reactie hieronder.

Deel, Mail of Print dit artikel

1 reactie

  1. anoniem schreef:

    hey ik ben anoniem ik heb een beperking maar vind dat ik opzig priema schilderwerk kan leveren . ik ben 29 jaar en heb geen opleiding gedaan in de kunst alles heb ik opgepakt van de creatieve dag besteedingen .ik wil graag in de kunst werken. misschien zelfs iets met strips maken . maar ik weet niet waar ik zelf dan zou kunnen beginnen .
    vriendelijke groet anoniem

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.