| Tijdens de training zei een zus het volgende over haar zus: “Ik wil geen advies van haar, ze is zo irritant want ze is zo ongrijpbaar, ik haat dat, dan is dit goed en dan weer dat het beste en de volgende dag is het weer precies het omgekeerde, ze is net een giftige slang, voor je het weet wurgt ze je of vergiftigt ze je. Ze heeft precies alle eigenschappen waar ik bang voor ben en wat ik graag wil zijn.”
Probeer eens van een afstandje naar jezelf te kijken: hoe ongrijpbaar ben jij? Is je antwoord dat je helemaal niets van jezelf begrijpt, accepteer jij jezelf eens als iemand die niet te begrijpen is. En dan blijkt dat wat de ander weerspiegelt eigenlijk je hoogste goed is, dat je zelf ook graag zo zou zijn – als je het eindelijk durft te zien en te erkennen.
Omarm het mysterie en ontdek de vrijheid die daarin ligt, want dan mag je weer spelen. De enige zekerheid die je hebt is de verandering.
Alles wat we zien is niet wie zij zijn maar wie wij zijn – Annais Nin
Wie verziekt jouw leven op dit moment, of door wie laat jij je leven op dit moment verzieken?
Met andere woorden: wie projecteert zijn of haar ongemakkelijke realiteit op jou en word jij daar op jouw beurt weer ongemakkelijk van? Je voelt dat het slechtste in jou naar boven gehaald wordt en dat is ook net de bedoeling. Bedenk eens een voorval van de laatste tijd, een zeurderige klant, een jengelend kind, een boze collega of een irritante zus. Ze brengen je allemaal bij je minst ontwikkelde eigenschappen.
Maar voordat je tot dat inzicht bent gekomen heb je vaak al gereageerd met boosheid of met angst.
Je loopt er voor weg of je gaat het gevecht aan: “Zo ben ik helemaal niet, wie denk jij wel dat te zeggen?” Maar het systeem zit vernuftig in elkaar: het drukt op een volkomen onbekend knopje van pijn waardoor je niet in de gaten hebt dat je zelf deze situatie gecreëerd hebt. Je realiseert je niet dat je in de spiegel kijkt. Het beste is te doen wat vele uitspraken zeggen, slaap er een nachtje over of tel eerst tot tien voordat je reageert. Het grootste deel van de mensen vlucht of vecht wanneer HET knopje aangeraakt wordt.
Wat zou het veel conflicten en schade schelen als ook op een groter terrein even de tijd wordt genomen om te kijken welke ontwikkeling op de deur klopt of ramt of zelfs de deur intrapt. 93% van de mensheid is zich er niet bewust van hoe we voortdurend reageren vanuit trauma of pijn in vluchten of vechten.
Herken je dit patroon?
Wacht dan op de eerstvolgende confrontatie en tel tot tien of slaap er een nachtje over om de situatie onder de loep te nemen. Niet met denken maar met voelen waar de pijn zit, en heb de moed om te voelen om meer schade te voorkomen. Herstel de schade aan de deur met compassie: “Hij of zij doet net als jij haar uiterste best gelukkig te zijn.” Doe het steeds opnieuw want daar is je leven voor, herken de momenten waarop het nodig is om het gevoel zonder oordeel te voelen en voor jezelf te gaan staan. De ander hoef je niks te vertellen, die voelt intuïtief dat hij of zij niet meer nodig is en de relatie herstelt vanzelf.
We ontwikkelen ons dus het beste in onze huis tuin en keuken situatie en niet in een nagespeelde situatie.
En daarom is de uitspraak dat het eerst pijn moet doen voordat je iets leert 100% waar. En hoe meer je dit af doet met “niet waar” hoe meer waar het wordt. Daarom is het belangrijk dat een training kansen biedt om ervaringen op te doen in een groep die vertrouwd voelt. Zo kun je deze oude conditioneringen tegen het licht houden en opruimen om weer kreatief te kunnen zijn |
