Menu
Het landschap vertelt...

Het landschap vertelt…

Nieuwjaarsdag, Ca Palazzo Le Marche Italië.
Het plan stond vast, ik zou een nieuwjaarsduik maken in het zwembad.
In april had ik er elke dag met 10 graden gezwommen dus…
Tot ik voelde, het water ijs en ijskoud, protesteerde elke cel in mijn lijf.
Maar daar was nog steeds die oude behoefte mijn stoerheid te bewijzen.
Als ik nu zelf de vijand was die verslagen moest worden dacht ik, dan
zou in het zonnetje blijven zitten weleens de echte overwinning kunnen zijn.
En zo geschiedde.

Na een lange zit gaf het zonnetje me de zin een wandelingetje te maken
en te luisteren naar het landschap:

Je ziet het pas als je het door hebt.

Takken die het landschap verbergen.
Ik praat in mezelf: gewoontes, wil, aannames, overtuigingen,
meningen, allemaal drakenkoppen die het zicht belemmeren.
Waarom me achter takken verschuilen?
Zodra ik dat zie tekent het landschap zich helder af.

Geen oogst zonder prik

Ook al loopt de hond met me mee en wijst me de weg,
toch kies ik mijn eigen weg.
Onderweg me bewust wat zich aandient, rozenbottels en sleedoorn,
het prikt en het is ook oogst.
Pijn is een essentieel onderdeel in elk creatief proces.

Je hoeft niet te vallen!

Op het land zie ik een spoor, een patroon.
Wat is mijn patroon wat ik volg,  dient het mij?
Kan ik het dit jaar anders doen?
Of beland ik dan in een kuil?
Is dat de val?
Heb ik dat nog nodig? Nee.

Toch moet je er wat voor doen!

In de verte gloort de zon achter de berg.
Wil ik wat bereiken dan zal ik toch echt moeten kimmen.
Wat wil ik dan bereiken?
Wat er NU is is goed.

Je doet er nog toe!

Ook al ben ik wat ouder en zat ik in de knop en stond ik in bloei,
uiteindelijk uitgebloeid is er nog steeds een boeiend beeld en een overvloed aan ervaring.

Je mag even niks!

Af e toe de luiken dicht en onderzoeken wat er zich van binnen afspeelt

Om het op een kier te zetten en nieuwe doorkijkjes te ontdekken.
In de verte zie ik weer een kasteeltje,
Altijd weer dat rijke leven.

In gesprek

Ik zie weer helder waar het bij mij om gaat, het landschap heeft gesproken.
Ik hoef mezelf niet te bewijzen.
En ook niet elke berg beklimmen
zeker niet in ėėn dag.
Ik heb genoeg in huis
en heb de tijd.

De dialoog met jezelf via het landschap kan een onderdeel zijn van de
Creatieve Slow in de Flow-week en in de voetsporen van Fransiscus in Italië.
Heb jij behoefte aan een:

  • pas op de plaats
  • verandering
  • jezelf beter leren kennen
  • lekker creatief bezig zijn aan de hand van opdrachten
  • verdieping en zin in je werk en leven
  • inzicht in jouw leven
  • je eigen gebruiksaanwijzing leren kennen en af kunnen geven.
  • het verschil tussen gevoel en emoties leren kennen
  • kortom ontwikkeling?

Een week in Italië is een proces wat zijn weerga niet kent.

Laten we dit samen ondernemen,
Ik doe je een mooi voorstel wat je zomaar 200 euro scheelt.
Je maakt nu je plannen toch al?

Wie voor maart boekt krijgt 75 euro vroegboekkorting!
Tel daar de winst bij op door nu al een vliegticket te kopen, je
besparing is compleet en je bent verzekert van een plek in het zonnige Italië.

Tijd voor ontwikkeling en bezinning?
Kijk voor meer info en wacht niet te lang.
Bel me gerust voor meer info en om samen de ticket te boeken.

 

 

 

 

 

 

 

Deel, Mail of Print dit artikel

1 reactie

  1. Dynie schreef:

    Mooie mail Annette, je hebt je proces en ontdekkingen goed en boeiend beschreven vind ik. Inspirerend!
    Dikke kus, Dynie

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.