Maar Italië niet uit het meisje

Hij is op sterven na dood.
En ook de gele brem legde al snel het loodje.
Hoe hou ik hier in godsnaam een oleander in leven?
Een erfenis van mijn moeder.

In Italie is de felgele geurende brem bijna onkruid.
Ze vinden de pastelkleurige huizen maar mwah!
De uitzichten in de bergen en het dal gewoon.
En het eten eenvoudig.

Maar voor ons is het de X factor van Italië,
je zintuigen staan toch meteen open?
De warmte overvalt je zodra je het beton raakt op het vliegveld,
kleren uit!
Terwijl de Italianen nog in winterjas lopen.

Het project: Il Nido Dorato (het vergulde nest)

Wat hebben we 15 dagen hard gewerkt en genoten.
Met een mooie groep studenten van het Cibap, Zwolle
in samenwerking met de accademia di bella arte uit Urbino,
onderzochten we het thema Hero’s and Heroism.
Eerst door het zelf te onderzoeken,
na het daten samen te onderzoeken.
En na het bezoek aan de bronzi Dorati,
met de hele groep te onderzoeken.
Een beeldengroep van eigentijdse helden was het eindresultaat.
En studenten die trots waren op zichzelf.
Meer over het project is te zien op Movimento Bronzi Dorati

We zitten  nog steeds met het hoofd in Italië
terwijl het lijf hier is.

Voor je het weet is het voorbij.

Toch wanneer je bewust van het NU genoten hebt,
kun je nog lang nagenieten.
En dat is wat ik doe, in Italië is de flow weer in gang gezet en de flow blijft.

Gelukkig gaan we weer,

De creatieve week in Italië van 27 augustus t/m 3 september

Een telefoontje,

Corine,

ze is voor 2 jaar terug mee naar Italië geweest,
eigenlijk ging ze met haar zoon mee.
Daarna kreeg ze het behoorlijk voor de kiezen,
een ernstig zieke man die uiteindelijk overlijdt,
4 kinderen om alleen voor te zorgen
en een zaak weer opnieuw opbouwen.
Maar ze red het en dat weet ze.

Ze zegt: die creatieve ‘slow in de flow’ week in Italië is toch zo waardevol geweest.
Je weet echt niet hoe waardevol zo’n week is (jawel hoor;-).

Ik dacht een mooi zwembad, ik vermaak me wel,
Jij nodigde me uit, toen dacht ik, ik moet iets naschilderen,
oh gelukkig hoefde dat niet.
En dat ik dan merk hoezeer ik alles beoordeel en overal wat van vindt.

Mezelf geen ruimte geef.

Ik heb totaal anders leren kijken, wat was het een fijne groep.
Dat iedereen zich kwetsbaar toonde, ik dacht: dat kan dus ook.
Misvattingen die ik van mezelf heb, dat ik altijd sterk moet zijn en mezelf moet bewijzen.
Weet je: ik moet er nog zo vaak aan denken en ik vertel het tegen iedereen.

Ik heb grote bewondering voor deze vrouw
De moed om het creatieve proces aan te gaan zonder te weten waar je uitkomt.
En vertrouwen te hebben bewijst haar kracht.

De creatieve weken ‘slow in de flow’

Altijd weer anders, de groep, het creatieve proces.
De veiligheid gegarandeerd zodat er FLOW ontstaat.
In de flow gaan de dingen vanzelf er is ruimte.
Ruimte om te genieten van alle ontdekkingen die je doet over jezelf.
En ruimte voor nieuwe verbindingen in je brein,
hoe het anders kan, het beter voor je werkt.
Toevalligheden vinden plaats, je leert anders kijken,
je word je bewust hoeveel je onbewust weet.
Maar vaak geen tijd voor hebt om naar te luisteren.

Wie al eens een testtraining heeft gedaan weet dat.
De creatieve, culturele, culinaire weken zijn een feest voor de zintuigen.
Een vakantie waar je je verdere leven wat aan hebt.

Heus.

27 augustus t/m 3 september gaan we weer:

‘in de voetsporen van Franciscus’ heet de creatieve week.

Nee, we gaan geen voettocht maken, hoewel in Assisi,
we maken wel een creatieve reis.
Het herontdekken van onze creatieve kracht.

Je kunt nog mee? Heb je de moed en het vertrouwen?
Geef je dan gauw op, hoe eerder we de reis boeken hoe goedkoper het is.
Grote kans dat je met truffels terug komt.

Wil je eerst de testtraining doen Op 7 juli?