De deur:
- hij kan open en dicht
- je kunt er doorheen
- je kunt er een deel mee afsluiten
- het heeft een klink om de deur mee open of dicht te maken
- De deur kan naar één of twee kanten open draaien
- Er is ook een drempel
- je kunt hem er zelfs helemaal uithalen dan is er geen deur meer maar een opening.
Kijk even niet als je deze oefening op jezelf wilt toepassen.
En laat ons horen in onderstaand reactieveld wat jouw associaties zijn als creatieveling.
- Ik sta open en kan me afsluiten als ik voel dat dat beter is
- Je kunt niet om mij heen
- Ik sluit niets af en uit, ik sta open
- Ik heb de vaardigheid te openen of te sluiten
- er zijn vele ingangen, ik weet dat ik voor elk vraag een antwoord heb
- Ik heb de discipline over de drempel te gaan
- Ik ben er altijd, in het proces van veranderingen.
Voor de gefrustreerde kunstenaar.
Klinkt niet fijn he?
En toch hoor ik niet anders van kunstenaars om me heen.
Weet je Annette, ik heb er zo’n zin in en het komt er niet van, ik word zo in beslag genomen door wat er allemaal moet gebeuren. Organiseer je nog wat binnenkort?
Is een kunstenaar een vrij mens?
Forget it
Bij een kunstenaar moet ook de schoorsteen roken.
Je voelt je kunstenaar als je creëert en als je lange tijd niet hebt gecreëerd, verdwijnt het gevoel en daarmee het gevoel van vrijheid.
Er zijn altijd belangrijkere dingen te doen.
Hoe vrij ben je dan?
Confronterend he? Ik dacht ik gooi hem er maar meteen in.
Telkens moet je weer die deur open doen en over de drempel om opnieuw te beginnen aan het scheppingsproces.
Geweldig, als je één keer over de drempel bent en in het paradijs belandt.
Maar een hel als je nog voor die drempel staat en de hele wereld een beroep op je doet.
Er is zomaar weer een dag een week een maand voorbij.
Je voelt de drang om te scheppen langzaamaan wegebben
Op een dag bekruipt je een gevoel van onbehagen en je weet niet meer waar het vandaan komt.
Het is veel gemakkelijker gewoon door te gaan, dan over die drempel te stappen en in een tijdloos vacuüm te worden gezogen.
Onbereikbaar voor iedereen.
De zwaarte uit je lijf zuchtend en puffend om weer lichter te worden, je was het voor het gemak vergeten.
Stil staan, opnieuw ontdekken wat voor jou belangrijk is om in de nacht dromend de puzzelstukjes van je leven weer op de plek te leggen.
In het dagelijks leven is creëren vaak minder bevredigend, je hebt maar met iedereen rekening te houden.
Daarom is het zo fijn regelmatig de kunstenaar te zijn, die vrij is te creëren waar die naar verlangd.
Het maken van beelden doet zo goed. Ik zag het afgelopen zaterdag weer na de creatieve ontdekkingsdag bij de deelnemers, helend is het.
Hoe weet ik dat toch zo goed?
Ach, ik ken de hele riedel uit mijn hoofd en telkens trap ook ik er weer in.
Dan voel ik me na een paar weken beroerd en denk: ‘wat is er toch met mij aan de hand’?
En ontdek ik steeds weer opnieuw dat ik weer een tijdje andere prioriteiten heb gesteld.
Dag Annette,
Dank je voor deze reminder! Zo herkenbaar. Weer even wakker geschud. Aankomende dagen mijn prioriteiten stellen.
Warme groet,
Antoinette